در این روش  از ایجاد جریان ادی کارنت در قطعه کار (فلزات فرومغناطیسی) با استفاده از یک ميدان مغناطيسي پالسي با فركانس پايين و سپس قطع ناگهانی این میدان و اندازه گیری زمان میرایی جریان ادی کارنت تولید شده برای انجام ضخامت سنجی غیرتماسی در قطعاتی که زیرعایق های  ضخیم (غیرمغناطیسی) تا ضخامت 200 میلی متر قراردارند، استفاده می شود.

ضخامت اندازه گيري شده ميانگين ضخامت منطقه اي است كه در مسير ميدان مغناطيسي قرار دارد، این ناحیه footprint نامیده می شود و اندازه آن تابعی از شکل پراب، ضخامت عایق و ضخامت قطعه کار است. بعنوان یک راهنمای کلی می توان اندازه footprint را معادل ضخامت عایق در نظر گرفت.
شکل زیر سه گونه خوردگی General wall loss ،  Irregular wall loss و Very localized corrosion (pitting) و رابطه حداقل ضخامت باقی مانده دیواره و متوسط  ضخامت باقی مانده دیواره را نمایش می دهد.
 

روش PEC قادر به اندازه گیری Average Wall Thickness “AWT” در ناحیه footprint است.
ضخامت  قابل اندازه گیری بین 6mm تا 65mm با دقت اندازه گیری تا ± 0.1 mm از روی عایق های غیرمغناطیسی با حداکثر ضخامت 200mm با کاور آلومینیومی، استینلس استیل می باشد.
از آنجاییکه روش PEC به جای اندازه گیری حداقل ضخامت باقی مانده قطعه کار (minimum component thickness) ، قادر به اندازه گیری AWT است لذا استفاده از این روش برای آشکارسازی Pitting توصیه نمی شود.
از مزایای آن میتوان به عدم نیاز به آماده سازی سطحی و محدوده وسیع دمای کاری قطعه اشاره کرد. با این روش میتوان در محدوده دمایی –100 °C - 550 °Cقطعات را تست و بازرسی کرد و از محدودیت های ان میتوان به عدم دقت کافی در اندازه گیری خوردگی های موضعی شدید مانند پیتینگ اشاره نمود.